Kura brahma zalicza się do ras olbrzymich o pochodzeniu azjatyckim. Została sprowadzona w XIX w. do Europy, gdzie służyła uszlachetnianiu ras francuskich.
Ze względu na swoją masę nadaje się do użytkowania w kierunku mięsnym, jednak jest hodowana najczęściej jako ptak ozdobny. Brahmy osiągają duże rozmiary: koguty mają masę 3,5-5 kg, kury – 3-4,5 kg. Kształtem ciała przypomina kwadrat: ma niską, porośniętą gęstym puchem pierś z niemal pionowym mostkiem, grzbiet jest krótki i szeroki. Skoki, wybarwione ma na jaskrawożółty kolor, są porośnięte piórami, uda zaś – co typowe dla ras mięsnych – bardzo dobrze umięśnione. Przynależność brahmy do tej grupy użytkowej widać również w budowie jej grzebienia: jest on niewielki, groszkowaty i pozbawiony kolca. Ptaki mają dość duże głowy z zaokrąglonymi, małymi dzwonkami. Ich oczy są pomarańczowe, a policzki czerwone i gładkie, podobnie jak zwisające zausznice. Krótkie ogony kogutów mają dobrze rozwinięte sierpówki. Najczęściej spotyka się ptaki o ubarwieniu biało-czarnym, kuropatwianym z podwójną obwódką i srebrnym z podwójną obwódką. Nieśność brahmy nie należy do najwyższych, ale utrzymuje się zimą. Jaja są niewielkie – osiągają wagę do 55 g, a ich skorupy mają żółtą lub jasnobrązową barwę.